Τραγούδι
Το τραγούδι και η ποιητική διάθεση του Κρητικού είναι ένα με τη ζωή του. Mέσα από την απαράμιλλη λαϊκή ποίηση εξέφραζε πάντα τον πόθο του για την ελευθερία, τον έρωτα, τον πόνο.

Η ποίηση του νησιού έχει βαθιές ρίζες στο χρόνο και ποικιλομορφία από τόπο σε τόπο. Οι μαντινάδες αποτελούν τη χαρακτηριστική ποίηση του νησιού. Παράλληλα, ωστόσο, συναντώνται και άλλες κατηγορίες παραδοσιακών τραγουδιών, όπως τα ακριτικά, τα αφηγηματικά ή ρίμες, οι παραλογές, τα θρησκευτικά, τα γαμήλια, τα μοιρολόγια, τα νανουρίσματα.





Γλέντι σε γάμο, 1953 (συλ. Τζανή Ιωάννη)
Αγγείο - ρυτό, όπου εικονίζονται θεριστές να τραγουδούν εν ώρα εργασίας με τη συνοδεία μουσικών οργάνων, 1650 - 1450 (Ηράκλειο, Αρχαιολογικό Μουσείο)
Πήλινο ειδώλιο που παριστάνει μουσικό να παίζει λύρα, 800 - 650 (Ηράκλειο, Αρχαιολογικό Μουσείο)
Κρητικοί πλαισιώνουν γνωστό λυράρη των αρχών του 20ού αιώνα (Αρχάνες Ηρακλείου)
Κρητικός μαντολινάρης, αρχές 20ού αιώνα (Αρχάνες Ηρακλείου)
Συνάθροιση Κρητικών υπό τους ήχους λύρας σε χωριό του Ηρακλείου