Μυκηναϊκή Ελληνική Γλώσσα (1400-1200 π.Χ.)

Η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β Γραφής από τον Μάικλ Βέντρις το 1952 απέδειξε ότι η γλώσσα που καταγράφουν οι πήλινες πινακίδες ήταν η Μυκηναϊκή Ελληνική, 700 - 500 χρόνια πριν από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου. Οι επιγραφές από την Κνωσό, την Πύλο, τις Μυκήνες, την Τίρυνθα, τη Θήβα, την Ιωλκό, τη Μιδέα και τα Χανιά αποδεικνύουν με τον πιο απτό τρόπο τη φύση της ελληνικής γλώσσας ως ενός ευδιάκριτου κλάδου της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας γλωσσών.

Η Γραμμική Β καταγράφει την ελληνική γλώσσα του δεύτερου μισού της 2ης χιλιετίας από τη «μυκηναϊκή» κατάληψη της Κνωσού έως την καταστροφή της Πύλου, λίγο μετά από τον Τρωικό Πόλεμο. Η έρευνα του Βέντρις, του Τσάντγουικ και άλλων απέδειξε με ακρίβεια τη φωνολογία και τη μορφολογία της Μυκηναϊκής Ελληνικής καθώς και την αδιάσπαστη εξέλιξή της στην κλασική, ελληνιστική, βυζαντινή και νεοελληνική γλώσσα. Είναι εφικτό, με την ερμηνεία των μυκηναϊκών πινακίδων, να ανασυντεθεί η ιστορία της Μυκηναϊκής Ελλάδας (c.1400-1200 π.Χ.).