Η καθημερινή ζωή στον πολιορκούμενο Χάνδακα

Αρκετοί από τους κατοίκους εγκαταλείπουν την πόλη κατά τα πρώτα χρόνια του πολέμου, ένα σημαντικό ποσοστό, όμως, παραμένει εντός των τειχών. Ο Γενικός Προβλεπτής Αντόνιο Μπάρμπαρο, στην έκθεσή του, υπολογίζει περίπου 7.000 τους κατοίκους που παραμένουν στο Χάνδακα το Φεβρουάριο του 1667. Οι άνθρωποι αυτοί συμβάλλουν όπως μπορούν στην αγωνιώδη προσπάθεια των Βενετών να αποκρούσουν τις επιθέσεις των πολιορκητών. Τα περισσότερα οικοδομήματα έχουν υποστεί ζημιές από το οθωμανικό πυροβολικό και αρκετά έχουν καταστραφεί τελείως. Στις απώλειες, που προκαλούν οι βομβαρδισμοί, προστίθενται συχνά και αυτές που προκαλούνται από επιδημίες, ενώ σε αρκετές φάσεις της πολιορκίας οξύ γίνεται και το πρόβλημα της έλλειψης τροφίμων.

Πέρα, όμως, από τις ταλαιπωρίες του πολέμου, η καθημερινή ζωή της πόλης διατηρεί κάποια παλιά χαρακτηριστικά της. Όταν, μάλιστα, ο βενετσιάνικος στόλος κατορθώνει να ανεφοδιάζει τους πολιορκούμενους, δεν λείπουν και οι μικρές απολαύσεις, όπως το «εξαιρετικό γαλλικό κόκκινο κρασί» που εκθειάζει κάποιος Γερμανός αξιωματικός το Μάιο του 1669. (Γ. Περτσελάκη, Μια σπάνια έκδοση για τον Κρητικό Πόλεμο, Πεπραγμένα Η΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου, Ε.Κ.Ι.Μ. 2000, τ. Β2, σελ. 221)