Αντάρτες

Το ορεινό έδαφος της Κρήτης και τα αντιγερμανικά αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων της ευνοούν την ανάπτυξη ένοπλου αντιστασιακού κινήματος. Προσωπικότητες με κύρος και επιρροή στην τοπική κοινωνία πρωταγωνιστούν στην οργάνωση των πρώτων αντάρτικων ομάδων. Οι ομάδες αυτές σύντομα απλώνουν τη δράση τους στον Ψηλορείτη, στα ριζίτικα χωριά της επαρχίας Αμαρίου και στα ορεινά των νομών Λασιθίου και Χανίων. Οι αντάρτες συνεργάζονται με τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις και τις συμμαχικές στρατιωτικές αποστολές και υποστηρίζονται ενεργά από τον άμαχο πληθυσμό.

Η δράση τους προκαλεί σοβαρά προβλήματα στον κατακτητή και τον υποχρεώνει να κρατά δεσμευμένες στο νησί σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις. Ανάμεσα στις ηγετικές μορφές του κρητικού αντάρτικου ξεχωρίζουν οι: Γεώργιος Πετράκης (Πετρακογιώργης), Αντώνιος Γρηγοράκης (Σατανάς), Εμμανουήλ Μπαντουβάς, Ιωάννης Δραμουντάνης (Στεφανογιάννης), Μιχαήλ Ξυλούρης (Χρηστομιχάλης), Βασίλειος Πατεράκης, Ιωάννης Ποδιάς κ.ά.