Το Ηράκλειο βομβαρδίζεται

Από τις πρώτες ημέρες του Μαΐου 1941 η γερμανική πολεμική αεροπορία πραγματοποιεί επιδρομές που αρχικά επικεντρώνονται εναντίον των πλοίων, που επιχειρούν να εφοδιάσουν το νησί. Από τις 14 του μήνα όμως το Ηράκλειο γίνεται συστηματικά στόχος των γερμανικών αεροπλάνων, που δεν περιορίζονται μόνο στη ρίψη βομβών, αλλά συχνά πολυβολούν επιπλέον ό,τι μπορεί να θεωρηθεί στόχος. Μέρα με τη μέρα οι επιδρομές γίνονται πιο σφοδρές. Πολλοί από τους κατοίκους εγκαταλείπουν την πόλη και καταφεύγουν στα χωριά της ενδοχώρας. Όσοι μένουν πίσω προσπαθούν μαζί με τους στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων να προσαρμοστούν στη νέα απειλή. Ο Ρεγκ Σπερ, στρατιώτης του 2^ου τάγματος του Συντάγματος Γιόρκ και Λάνκαστερ (York and Lancaster), βρίσκεται τις κρίσιμες εκείνες ημέρες στο Ηράκλειο:

«Μια μέρα καθόμασταν όλοι κοντά στην πόρτα τους και δεν πήραμε είδηση ένα αεροπλάνο που ερχόταν πολύ χαμηλά. Οι σφαίρες γάζωσαν την αυλή. Η ηλικιωμένη κυρία ήθελε να πάμε μέσα και να προφυλαχτούμε σε μια από τις σπηλιές, αλλά φυσικά αναγκαστήκαμε να της πούμε ότι έπρεπε να παρακολουθούμε για Γερμανούς αλεξιπτωτιστές... Θυμάμαι πως μια μέρα, κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα σφοδρής αεροπορικής επίθεσης, οι δύο μεγαλύτερες κόρες ήθελαν να πάμε να καταφύγουμε σ' ένα από τα δωμάτια - σπηλιές, λέγοντας μας πως θα έμεναν αυτές στο χαράκωμά μας και θα μας ενημέρωναν αν έπεφταν αλεξιπτωτιστές. Φυσικά και δεν μπορούσαμε να δεχτούμε!».

(Reg Spurr, Έχοντας και Χάνοντας / To have and to Lose, Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών 2005, σελ. 50)