Βρετανικός στρατός στην Κρήτη
Τα πρώτα βρετανικά στρατεύματα αποβιβάζονται στην Κρήτη την 1η Νοεμβρίου 1940, αμέσως μετά την εκδήλωση της ιταλικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδας. Αποστολή τους είναι η φύλαξη της ναυτικής βάσης της Σούδας. Στους επόμενους μήνες, και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση του μετώπου στην ηπειρωτική Ελλάδα, οι συμμαχικές δυνάμεις στην Κρήτη αυξάνονται. Άγγλοι, Ουαλλοί, Σκωτσέζοι, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί, Μαορί με τις εντυπωσιακές πολεμικές κραυγές, Παλαιστίνιοι σκαπανείς, Κύπριοι, συνθέτουν ένα πολυεθνικό σκηνικό. Οι ντόπιοι τους υποδέχονται θερμά και καθημερινά είναι τα φαινόμενα «κρασοκατανύξεων»:

«Έπρεπε να περάσουμε μέσα από την ομάδα των ντόπιων, οι οποίοι δεν έμοιαζαν και πολύ σίγουροι για μας. Σε λίγο ο ένας από αυτούς φώναξε στους άλλους κάτι για «ιγγλέζικα». Αμέσως όλοι άρχισαν να μας φέρνουν ποτήρια άσπρο κρασί από μια ταβερνούλα κοντά στο μώλο και να μας τα δίνουν».

(Reg Spurr, Έχοντας και Χάνοντας / To have and to Lose, Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών 2005, σελ. 16)

1940  |  1941  |  1942  |  1943  |  1944  |  1945
J. D. S. Pendlebury, ο Βρετανός αρχαιολόγος και αξιωματικός που σκοτώθηκε στη Μάχη της Κρήτης, στα προάστια του Ηρακλείου (αρχείο Κωνσταντίνου Ε. Μαμαλάκη, Ηράκλειο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, © Ε.Κ.Ι.Μ.)
Ο Βρετανός βετεράνος της Μάχης της Κρήτης, Reg Spurr (Ηράκλειο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, © Ε.Κ.Ι.Μ.)
1940
1941
1941
1941
1941
1941
1942
1942
1942
1943
1944
1944
1944
1944
1944
1945