Τον Ιούνιο του 960 ισχυρός βυζαντινός στόλος, που μεταφέρει ένα μεγάλο και καλά εξοπλισμένο στράτευμα -200 έως 250 πλοία και συνολικά 75000 άνδρες-, αποπλέει από τα Φύγελα της Μ. Ασίας με κατεύθυνση την Κρήτη. Επικεφαλής βρίσκεται ο στρατηγός και δομέστικος των Σχολών της Ανατολής Νικηφόρος Φωκάς, μετέπειτα αυτοκράτορας. Ο κύριος στόχος του είναι ο οχυρωμένος Χάνδακας, που πολιορκείται στενά κατά τους επόμενους μήνες. Στις 7 Μαρτίου του 961 με μία καλά οργανωμένη επίθεση ο βυζαντινός στρατός εισβάλλει στην πόλη. Ακολουθούν περιστατικά αγριότητας και σφαγής, που σταματούν μόνο έπειτα από την παρέμβαση του Φωκά. Ανάμεσα στους Άραβες αιχμαλώτους συμπεριλαμβάνεται ο εμίρης της Κρήτης Αμπντ αλ-Αζίζ ιμπν Σουάυμπ, με την οικογένειά του και πολλοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, ενώ εντυπωσιακό είναι και το πλήθος των λαφύρων.