To 1928 πήγαμε στο Ακτάρικα του Δήμου. Ο μπαμπάς μου έκανε τραπέζια σε πρωθυπουργούς, που ερχόντουσαν τότε, και στον Παύλο, το διάδοχο...

Στο μαγαζί μας γίνονταν πολλά μπαλνταφάν (γαλ. bal d'enfants = παιδικός χορός). Από την Τσικνοπέμπτη αρχίζαμε! Έστελνε προσκλήσεις ο μπαμπάς και ερχόντουσαν από Τσικνοπέμπτη μέχρι και την τελευταία Κυριακή των απόκρεων. Από τις 3 το μεσημέρι μέχρι τις εννιά το βράδυ είχαμε το πικάπ να παίζει και γινότανε εκεί πέρα πανζουρλισμός από τα πιτσιρίκια. Όταν πρωτανοίξαμε το μαγαζί είχαμε ζωντανή μουσική. Ήταν κάποιος Γκορζώφ, ένας παλιός πιανίστας, ένας με βιολί και κάτι άλλο.. Είχε πολλές δόξες το μαγαζί μας... Κάναμε γλέντια... επίσημα τραπέζια.