Λύρα
Το κυρίαρχο και πιο αντιπροσωπευτικό όργανο του νησιού είναι η λύρα. Έχει τρεις χορδές και παίζεται με δοξάρι από όπου παλαιότερα κρεμούσαν και κουδουνάκια, τα γερακοκούδουνα, για ρυθμική βοήθεια.

Δημιουργήθηκαν κατά καιρούς διαφορετικές παραλλαγές του οργάνου:

το λυράκι, με μικρή και άβαθη σκάφη, που παράγει οξύ και διαπεραστικό ήχο,

η βροντόλυρα, με μεγαλύτερη, βαθύτερη και πλατύτερη στη βάση της σκάφη, που παράγει βαθύτερο ήχο και είναι κατάλληλη για ανοικτούς χώρους,

η λύρα, ο επικρατέστερος τύπος, που δέχεται μια σειρά προσθηκών στη σκάφη, το λαιμό και την κεφαλή της για να παράγει γλυκύτερο από τις άλλες ήχο,

η βιολόλυρα, που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1920 και χρησιμοποιήθηκε κυρίως στο νομό Ηρακλείου, επιχειρούσε να προσδώσει στη λύρα τις τεχνικές δυνατότητες του βιολιού.





Κρητικός λυράρης, αρχές 20ού αιώνα (Nelly's, Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη)
Σύγχρονη λύρα με ξυλόγλυπτο διάκοσμο
Κρητικοί μουσικοί στις αρχές του 20ού αιώνα (Γιάννης Χαρκούτσης, Ασκοί Πεδιάδος, Ανδρέας Αθ. Γιακουμάκης)
Βιολόλυρες, είδος λύρας, 2004
Σύγχρονη λύρα, 2007 (φωτ. Γιάννης Χαρκούτσης, Ανδρέας Αθ. Γιακουμάκης)