Μαντολίνο
Το έγχορδο μαντολίνο έκανε την εμφάνισή του στην Κρήτη την περίοδο της Βενετοκρατίας. Μεγάλη διάδοση είχε κυρίως στα χρόνια του μεσοπολέμου, οπότε και στο νομό Ηρακλείου αποτελούσε το κυρίως συνοδευτικό όργανο της λύρας και του βιολιού.

Σήμερα χρησιμοποιείται και ως σόλο όργανο και εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα στα μικρά γλέντια, σε παρέες, σε καφενεία, σε σπίτια, κ.τ.λ. Το μαντολίνο ήταν το μοναδικό μουσικό όργανο που έπαιζαν και οι γυναίκες του νησιού.

Συναντάται σε διάφορες παραλλαγές, όπως η μαντόλα, που είναι μεγαλύτερη σε μέγεθος. Επίσης, τα πλακέ μαντολίνα, που έχουν επίπεδο σκάφος από την πίσω πλευρά και τέλος τα συνηθισμένα με το αχλαδόσχημο ηχείο, το κουρουπωτό, όπως συνηθίζεται να λέγεται.





Παραδοσιακά μαντολίνα
Μαντολίνο που συνοδεύεται από βιολόλυρα (Nelly's, Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη)
Μαντόλα, μεγάλο μαντολίνο
Σύγχρονο κουρουπωτό μαντολίνο
Μαντολινάρης στις αρχές του 20ου αιώνα (Μονή Μαλεβιζίου, συλ. Τζανή Ιωάννη)