Επαναστάσεις

Η προσπάθεια των Ενετών να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στο νησί προκαλεί από τα πρώτα κιόλας χρόνια την πεισματική αντίδραση του πληθυσμού. Το 1211 ξεσπά με επίκεντρο αρχικά το Λασίθι επαναστατικό κίνημα με αρχηγούς τους Αγιοστεφανίτες που γρήγορα εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ανατολική Κρήτη. Είναι η πρώτη από μία σειρά πολυπληθών επαναστάσεων, που στρέφονται εναντίον των νέων κυριάρχων, και συνταράσσουν το νησί ως τα μέσα του 14^ου αιώνα.

Πρωταγωνιστές και ηγέτες αυτών των κινημάτων είναι ισχυρές κρητικές οικογένειες, όπως οι Καλλέργηδες, οι Σκορδίληδες, οι Μελισσηνοί και οι Χορτάτζηδες. Συχνά οι βενετικές αρχές, προκειμένου να μπορέσουν να καταστείλουν αυτά τα κινήματα, ακολουθούν συμβιβαστική πολιτική και παραχωρούν προνόμια σε ισχυρούς ντόπιους άρχοντες, όπως στην περίπτωση του Αλέξιου Καλλέργη.

Ιδιαίτερο χαρακτήρα έχει η Αποστασία του Αγίου Τίτου, επαναστατικό κίνημα των Βενετών φεουδαρχών εναντίον της μητρόπολης, που εκδηλώνεται το 1363 και έχει ως βασικό αίτιο τη φορολογική καταπίεση που ασκεί εις βάρος τους το ενετικό κράτος.