Τα κανόνια
Όταν ο Οθωμανικός στρατός έφτασε μπροστά στα τείχη της Κωνσταντινούπολης τον Απρίλιο του 1453, «έσερνε» μαζί του ένα μεγάλο αριθμό πυροβόλων, η χρήση των οποίων έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην άλωση της Πόλης. Ήταν πλέον φανερό ότι οι μεσαιωνικές οχυρώσεις με τα ψηλά και σχετικά αδύναμα τείχη δεν αποτελούσαν σοβαρό εμπόδιο για τα κανόνια. Το νέο οχυρωματικό σύστημα που καθιερώνεται τον 16ο αι. έχει ως αντίδοτο δύο κύρια χαρακτηριστικά:
  • τείχη με μικρότερο ύψος, μεγάλο πάχος και εξωτερική κλίση, ώστε να αντέχουν τους κανονιοβολισμούς

  • πολυγωνικές ή ημικυκλικές εξέδρες που εξέχουν από τα ευθύγραμμα τείχη και λειτουργούν ως βάσεις του πυροβολικού των αμυνομένων, οι προμαχώνες (bastioni)

1204  |  1206  |  1211  |  1217  |  1228  |  1265  |  1278  |  1282  |  1299  |  1341  |  1363  |  1364  |  1446  |  1453  |  1462  |  1471  |  1508  |  1523  |  1527  |  1538  |  1544  |  1562  |  1567  |  1590  |  1592  |  1629  |  1637  |  1644  |  1645
Σχέδιο του Χάνδακα, 1568 (D. Rossi)
Σχέδιο των προμαχώνων της Κάντια, 2004 (Αντώνης Κατζουράκης, Εργαστήριο Πολυμέσων)
1204
1204
1206
1211
1211
1217
1228
1265
1278
1282
1299
1341
1363
1364
1446
1453
1462
1471
1508
1523
1527
1538
1544
1562
1567
1590
1592
1629
1637
1644
1645
1645