Ζωγραφική
Η εκκλησιαστική ζωγραφική στην Κρήτη συνεχίζει αδιάκοπα τη βυζαντινή εικονογραφική παράδοση σε τοιχογραφίες και φορητές εικόνες. Στο Χάνδακα του 14ου αιώνα καταγράφονται τουλάχιστον 25 ζωγράφοι που ασχολούνται με τη διακόσμηση ναών. Από το 15ο αιώνα γίνεται εμφανής η επίδραση της Αναγέννησης, γεγονός που οδηγεί σταδιακά στη διαμόρφωση της «Κρητικής Σχολής Ζωγραφικής», με κορυφαίους εκπροσώπους τον Μιχαήλ Δαμασκηνό και τον Γεώργιο Κλόντζα. Ο αριθμός των καλλιτεχνών αυξάνεται εντυπωσιακά κατά τους επόμενους αιώνες και οι ζωγράφοι του Χάνδακα είναι οργανωμένοι σε μία μεγάλη και ισχυρή συντεχνία. Σ' αυτό το δημιουργικό κλίμα ανδρώνεται και η σημαντικότερη μορφή της περιόδου, ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστός ως Ελ Γκρέκο.
Η εκτίμηση του πίνακα του Θεοτοκόπουλου με την παράσταση του πάθους του Χριστού, 1566 (Marie Constantoudaki)
"Το τοπίο του Θεοβάδιστου Όρους Σινά", 1570 (Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Ηράκλειο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, © Ε.Κ.Ι.Μ.)
Λεπτομέρεια από το έργο "Μη μου άπτου", 16ος αιώνας (Μιχαήλ Δαμασκηνός, Μουσείο Αγίας Αικατερίνης, Ηράκλειο, Αγία Αικατερίνη των Σιναϊτών)
Λεπτομέρεια από το έργο "Η προσκύνησις των Μάγων", πιθανόν η αυτοπροσωπογραφία του Μ. Δαμασκηνού, 16ος αιώνας (Μιχαήλ Δαμασκηνός, Μουσείο Αγίας Αικατερίνης, Ηράκλειο, Αγία Αικατερίνη των Σιναϊτών)
Γεώργιος Κλόντζας (1540-1608)
1204
1204
1206
1211
1211
1217
1228
1265
1278
1282
1299
1341
1363
1364
1446
1453
1462
1471
1508
1523
1527
1538
1544
1562
1567
1590
1592
1629
1637
1644
1645
1645