Θεομηνίες και επιδημίες

Οι βυζαντινοί χρονογράφοι και ιστορικοί αρέσκονται να καταγράφουν εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα και καταστροφές, όπως είναι, λόγου χάρη, οι σεισμοί. Πολλές πόλεις της Κρήτης καταστρέφονται, όταν στις 9 Ιουλίου του 365 ισχυρός σεισμός που συνοδεύεται από πλημμυρίδα και άμπωτη πλήττει το νησί. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 448 νέος ισχυρός σεισμός προκαλεί μεγάλες καταστροφές στην πρωτεύουσα του νησιού Γόρτυνα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η καταστροφή δημοσίου κτιρίου με δώδεκα θόλους «κτισθέν υπό του Καίσαρος Ιουλίου» (Θεοχάρη Δετοράκη, Ιστορία της Κρήτης, 1986, σελ. 132). Το νησί υφίσταται νέες καταστροφές από ισχυρούς σεισμούς το 531 και στις 7 Απριλίου του 795.

Συχνό φαινόμενο είναι, επίσης, οι επιδημίες πανώλης, που αποτελούν πραγματική μάστιγα για τους μεσαιωνικούς πληθυσμούς. Μια τέτοια επιδημία πλήττει την Κρήτη στα μέσα του 8^ου αι. και προκαλεί σημαντικές απώλειες στον πληθυσμό του νησιού.