Οι κάτοικοι

Η ζωή των κατοίκων του νησιού ακολουθεί τις εξελίξεις που σημαδεύουν την πορεία της βυζαντινής κοινωνίας. Κατά τον 6^ο αιώνα στην Κρήτη καταγράφονται 22 πόλεις, αξιόλογοι, δηλαδή, οικισμοί. Στη διάρκεια όμως του επόμενου αιώνα τα αστικά κέντρα παρακμάζουν και ο πληθυσμός στρέφεται περισσότερο στη γεωργία. Η ζωή των βυζαντινών αγροτών αυτής της εποχής είναι αρκετά σκληρή και γεμάτη στερήσεις: τα σπίτια είναι μικρά με στέγη από κεραμίδια ή άχυρο, η ενδυμασία τους φτωχική και η διατροφή τους συχνά περιορίζεται σε λαχανικά, ψωμί και νερωμένο κρασί. Οι φυσικές καταστροφές, οι επιδημίες, οι πειρατικές επιδρομές και οι λιμοί κρατούν το μέσο όρο ζωής κάτω από τα 45 χρόνια, ενώ σε υψηλά επίπεδα κυμαίνεται και η παιδική θνησιμότητα. Λίγο πριν από την αραβική κατάκτηση ο πληθυσμός του νησιού υπολογίζεται σε 200.000 ως 250.000 κατοίκους.