Εικονομαχία στην Κρήτη

Το 726 ο αυτοκράτορας Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος διατάσσει την απομάκρυνση της εικόνας του Χριστού από τη Χαλκή Πύλη των ανακτόρων στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό το συμβάν αποτελεί την αφετηρία μιας έντονης εσωτερικής διαμάχης, που είναι γνωστή με τον όρο Εικονομαχία. Η διαμάχη αυτή πήρε σύντομα και πολιτικές διαστάσεις, καθώς οι δυτικές επαρχίες της αυτοκρατορίας είναι εικονόφιλες, ενώ οι ανατολικές ταυτίζονται με τις εικονοκλαστικές αντιλήψεις του Λέοντα.

Κατά την πρώτη φάση της Εικονομαχίας στην Κρήτη, όπως άλλωστε και στις περισσότερες δυτικές επαρχίες της αυτοκρατορίας, φαίνεται να επικρατεί η εικονόφιλη παράταξη, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι δυνάμεις από το νησί συμμετέχουν στην επανάσταση του 727 εναντίον του Λέοντα Γ'. Στις επόμενες δεκαετίες εικονομάχοι αυτοκράτορες εξαπολύουν διωγμούς κατά των εικονόφιλων. Ο πιο γνωστός από τους Κρήτες που πέφτουν θύματα αυτών των διώξεων είναι ο Ανδρέας ο εν τη Κρίσει, που γεννήθηκε στο Κάστρο στις αρχές του 8^ου αι. και μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 20 Οκτωβρίου 767.