Το πρόβλημα της στέγασης
Το ζήτημα της διαμονής των προσφύγων είναι κατά τους πρώτους μήνες ιδιαίτερα οξύ, δεδομένου ότι οι μουσουλμάνοι Ηρακλειώτες εξακολουθούν να ζουν στην πόλη. Έτσι οι περιουσίες και ιδιαίτερα τα οικήματά τους δεν προσφέρονται για τη στέγαση των προσφύγων. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος αξιοποιούνται κάθε λογής κτίρια που μπορούν να διατεθούν: το σχολείο αρρένων Κοκκινάκη, το Παρθεναγωγείο Αγίου Μηνά, οι αποθήκες του Τελωνείου, οι αποθήκες Καλοκαιρινού στη Χανιώπορτα, η οικία Σινά κ.ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και θρησκευτικά κτίρια χρησιμοποιούνται για την εγκατάσταση προσφύγων: το Βαλιδέ Τζαμί, το Βεζίρ Τζαμί, η Αρμένικη Εκκλησία.

Μετά την αποχώρηση των μουσουλμάνων η κατάσταση βελτιώνεται, καθώς αρχίζει η παραχώρηση των μουσουλμανικών περιουσιών στους πρόσφυγες. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος των μουσουλμανικών περιουσιών περνά στην ιδιοκτησία των γηγενών μέσα από τις πλειοδοτικές δημοπρασίες της Εθνικής Τράπεζας, ενώ οι αποζημιώσεις για τις εγκαταληφθείσες στη Μικρά Ασία περιουσίες δε δίνονται ποτέ.

1913  |  1915  |  1918  |  1922  |  1924  |  1925  |  1926  |  1928  |  1929  |  1931  |  1932  |  1934  |  1935  |  1936  |  1938  |  1939  |  1940
Ο Προμαχώνας Βιτούρι όπου στην τάφρο διακρίνονται προσφυγικά καταλύματα
1913
1915
1918
1922
1924
1925
1925
1925
1926
1926
1928
1929
1931
1931
1932
1934
1935
1936
1936
1936
1938
1938
1939
1940