Η αυξανόμενη ναυτιλιακή κίνηση επιβάλλει την επέκταση του λιμανιού με την κατασκευή νέου μεγάλου λιμενοβραχίονα, έργο που παραδίδεται σε χρήση το 1931. Το 1936 κατεδαφίζεται ο Μικρός Κούλες και τμήματα των βενετσιάνικων νεωρίων. Νέες εργασίες πραγματοποιούνται στο λιμάνι το 1938, ώστε να είναι δυνατή η προσέγγιση μεγάλων πλοίων στην αποβάθρα.
Παράλληλα, η έλευση των μικρασιατών προσφύγων και η συνακόλουθη αύξηση του πληθυσμού δημιουργούν νέες ανάγκες στον τομέα της ύδρευσης και το 1926 αρχίζουν οι εργασίες του νέου υδραγωγείου στις πηγές των Αστρακών Πεδιάδος. Την ίδια περίοδο αρχίζει και η ηλεκτροδότηση της πόλης.
Νέα δημόσια κτίρια οικοδομούνται και παλαιότερα αξιοποιούνται σε νέους ρόλους. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 το παλαιό ενιαίο κτίριο των τουρκικών στρατώνων (Κισλάδες) τριχοτομείται (σημερινά κτίρια Νομαρχίας, Δικαστηρίων και Αστυνομικής Διεύθυνσης), βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακού.
