Οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929 φτάνουν στην Ελλάδα καθυστερημένα, αλλά είναι ιδιαίτερα οδυνηρές: το κράτος κηρύσσει πτώχευση και προχωρά σε υποτίμηση της δραχμής το 1932. Οι μισθοί των εργαζομένων μειώνονται και τα αγροτικά προϊόντα μένουν πολλές φορές απούλητα. Οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι διαμαρτυρίες διαφόρων κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων είναι και στο Ηράκλειο αρκετά συχνές.
Τα πιο δραστήρια συνδικαλιστικά σωματεία είναι αυτά των σταφιδεργατών, των αρτεργατών και των υποδηματοποιών. Χαρακτηριστικό της ανάπτυξης του συνδικαλιστικού κινήματος στην πόλη είναι το γεγονός ότι στις αρχές του 1936 στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου (Ε.Κ.Η.) είναι ενταγμένα 22 σωματεία. Στους επόμενους μήνες όμως η στάση του κρατικού μηχανισμού γίνεται σκληρότερη και στις 20 Ιουνίου του ίδιου χρόνου απαγορεύεται η λειτουργία του Ε.Κ.Η. Μερικές εβδομάδες αργότερα επιβάλλεται η δικτατορία του Μεταξά.
