Ο πληθυσμός αυξάνεται
Κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, ειδικά μετά το 1922, η ελληνική κοινωνία εισέρχεται σε μία φάση σταδιακής αστικοποίησης, καθώς οι πληθυσμοί της υπαίθρου μετακινούνται προς τα αστικά κέντρα σε αναζήτηση καλύτερης τύχης. Η οικονομική ανάπτυξη και η έλευση των μικρασιατών προσφύγων επιταχύνουν τους ρυθμούς ανάπτυξης των αστικών πληθυσμών.

Ο πληθυσμός του Ηρακλείου, από 29.491 ψυχές το 1920, αυξάνεται σε 39.231 το 1928. Απ' αυτούς το 1/3 περίπου είναι προσφυγικής καταγωγής. Παράλληλα αυξάνεται η εσωτερική μετανάστευση και στην πόλη μετακομίζουν πολλοί κάτοικοι της υπαίθρου με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Στην απογραφή του 1940 οι κάτοικοι της πόλης φτάνουν τους 42.557.

1913  |  1915  |  1918  |  1922  |  1924  |  1925  |  1926  |  1928  |  1929  |  1931  |  1932  |  1934  |  1935  |  1936  |  1938  |  1939  |  1940
Άποψη των οδών Δικαιοσύνης, Ίδης και 1821, 1920 - 1930 (συλ. Λιάνας Σταρίδα)
Η σημερινή Λεωφόρος Καλοκαιρινού ως οδός Φαιστού, πολυσύχναστος εμπορικός δρόμος της εποχής, αλλιώς αποκαλούμενος Πλατιά Στράτα, 1916 (No 448, συλ. Λιάνας Σταρίδα)
Η πλατεία Ελευθερίας, 1940 - 1950 (συλ. Λιάνας Σταρίδα)
Ο Δήμαρχος Ηρακλείου Μηνάς Γεωργιάδης με το Δημοτικό Συμβούλιο του 1938 (Αρχείο οικογένειας Μηνά Γ. Γεωργιάδη)
Παρέλαση στην οδό Μαρτύρων, σημερινή 25ης Αυγούστου (φωτ. Βαλέργας Ιωάννης, συλ. Τζανή Ιωάννη)
1913
1915
1918
1922
1924
1925
1925
1925
1926
1926
1928
1929
1931
1931
1932
1934
1935
1936
1936
1936
1938
1938
1939
1940