Οθωμανικές μεταρρυθμίσεις

Στη διάρκεια του 19^ου αιώνα η παρακμή των παραδοσιακών δομών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είναι περισσότερο από εμφανής. Παράλληλα, η ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης των εθνικών ομάδων, που συμβιώνουν στο πολυεθνικό οθωμανικό κράτος, αποτελεί απειλή πρώτου μεγέθους για την ενότητα και την ακεραιότητά του.

Στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν την επερχόμενη διάλυση της αυτοκρατορίας οι οθωμανικές αρχές προχωρούν σε πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, γνωστές με τον όρο Τανζιμάτ. Το 1826 καταργείται το σώμα των γενιτσάρων. Το 1839 με αυτοκρατορικό διάταγμα (Χάτι Σερίφ) κηρύσσεται η ισονομία και ισοπολιτεία όλων των κατοίκων, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Στις 18 Φεβρουαρίου 1856 με νέο αυτοκρατορικό διάταγμα (Χάτι Χουμαγιούν) παραχωρούνται σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες δικαιώματα αυτοδιοίκησης σε τοπικό επίπεδο. Το 1858 καταργείται η αναγκαστική εργασία - αγγαρεία που επιβάλλονταν στους χωρικούς. Σε οικονομικό επίπεδο καταργούνται αρκετά κρατικά μονοπώλια και αναπτύσσεται το εμπόριο και ειδικά οι εισαγωγές.