Η τέταρτη κατά σειρά Λέσχη της πόλης, ίσως το "λαμπρότερο μνημείο της Βενετικής Κρήτης", κτίζεται περίπου το 1628 από το γενικό προβλεπτή Φραγκίσκο Μοροζίνι.

Η Βενετία έδωσε τόσο μεγάλη σημασία στη Λότζια του Βασιλείου της Κρήτης που το βενετσιάνικο περίπτερο στην έκθεση της Ρώμης το 1911 ήταν πιστή αντιγραφή της. Είναι ένα διώροφο κτίσμα παλλαδιανού ρυθμού με ορθογώνιο σχήμα, με κίονες δωρικού ρυθμού στο ισόγειο και ιωνικού ρυθμού στον α΄ όροφο. Στις γωνίες υπάρχουν τετράγωνες παραστάδες. Το μεταξύ των κιόνων τμήμα στο ισόγειο έχει χαμηλό θωράκιο, ενώ το μεσαίο είναι ανοικτό και αποτελεί την κυρία είσοδο.

Στο επάνω μέρος του ισογείου υπάρχει διάζωμα, που αποτελείται από τρίγλυφα και μετόπες, στις οποίες εικονίζονται ανάγλυφες παραστάσεις, όπως ο λέοντας του Αγίου Μάρκου, τρόπαια, πανοπλίες και άλλα. Το αντίστοιχο διάζωμα του ορόφου, που δεν έγινε, θα στήριζε χαμηλό παραπέτο με διακόσμηση από αγάλματα.

Κάτοψις της τελευταίας Λότζιας και του οπλοστασίου, επί της βάσης της οποίας γινόταν τότε η αναστήλωση της, 1914
Το ενετικό περίπτερο στην έκθεση της Ρώμης το 1911, που αναπαριστά τη Λότζια, 1900
Η βορειοδυτική πλευρά της ενετικής Λότζια, 1900 - 1902 (Τζ. Τζερόλα, Βενετία, Monumenti Veneti)