Οι Οθωμανοί κατά το διάστημα της πολιορκίας του Χάνδακα είχαν κόψει τον αγωγό της κρήνης Μοροζίνι και η πόλη βασανιζόταν από έλλειψη νερού. Τότε ο Γενικός Προβλεπτής Αντόνιο Πριούλι βρήκε φλέβα νερού μέσα στην τάφρο, έξω από τον προμαχώνα Βηθλεέμ στη νότια πλευρά του χερσαίου τμήματος των ενετικών τειχών, το οποίο διοχέτευσε απέναντι από τη θαλάσσια πύλη Δερματά, όπου κατασκεύασε, γύρω στα 1666, την ομώνυμη κρήνη που σώζεται και σήμερα, πίσω από το Μποδοσάκειο Δημοτικό Σχολείο.
Η κρήνη, που αποτελεί άριστο δείγμα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, διακοσμείται με κίονες κορινθιακού ρυθμού και πεσσούς, ενώ η όλη κατασκευή στέφεται με τριγωνικό αέτωμα. Εκατέρωθεν των κιόνων σχηματίζονται κόγχες, οι μετόπες των οποίων φέρουν περίτεχνη διακόσμηση.
Η κρήνη είναι επίσης γνωστή με το όνομα Φοντάνα Νουόβα (Fontana nuova), ενώ από την οθωμανική περίοδο, ως κρήνη Δελημάρκου.
Η κρήνη Πριούλι, όπως την συναντούμε σήμερα, 2004 (φωτ. Βασίλης Κοζωνάκης)
Λεπτομέρεια από τα κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού που διακοσμούν την κρήνη, 2004 (φωτ. Εργαστήριο Πολυμέσων)
Η επιγραφή που αναφέρει το όνομα του κατασκευαστή της κρήνης, 2004 (φωτ. Εργαστήριο Πολυμέσων)
Το νερό έρρεε από τρεις διαφορετικούς κρουνούς και συγκεντρωνόταν σε αντίστοιχες μαρμάρινες λεκάνες, 2004 (φωτ. Εργαστήριο Πολυμέσων)