Μετά τα μέσα του 19ου αιώνα και συγκεκριμένα μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του 1856 η πόλη ξανακτίστηκε σύμφωνα με τα οθωμανικά πρότυπα ενώ αργότερα εισάγονται στοιχεία του νεοεμφανιζόμενου Ελληνικού Νεοκλασικισμού.

Τα νέα γνωρίσματα, που κάνουν την εμφάνισή τους, είναι η οργάνωση της όψης με άξονες συμμετρίας, τα θυρώματα με χαμηλωμένα συνήθως τόξα στα ανοίγματα, τα ταμπλαδωτά κουφώματα.

Τα κτίσματα αυτά είναι κυρίως διοικητικά, σχολικά κτίρια κ.α. Ο τύπος αυτός επικρατεί μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οπότε εμφανίζονται τα καθαρά νεοκλασικά κτίσματα.